Okul Fobisi

Okul Fobisi

Okul fobisi gencin kuvvetli bir endişe nedeniyle okula gitmeyi reddetmesi yada bu konuda isteksiz görünmesidir. Okul fobisi olan gençler, okula olan isteksizliklerini tipik bir biçimde bedensel yakınmalarıyla dile getirmeye çalışan, bu nedenle kendilerini evde tutmaları yolunda anne babalarını ikna etmeye çalışan çocuklardır.

Okul fobisinin temel belirtisi, çocuğun okuldan korkması ve okula gitmek istememesidir. Korku tüm okula olabileceği gibi okuldaki herhangi bir çocuğa, öğretmene ya da derse karşı olabilir.Bu nedenle ana-baba olarak, kendi bağımsızlığını kazanamadığını düşünerek onu suçlamak yerine okulda neyin olup bittiğini araştırmak gerekir.Çocuk çoğu zaman onu hırpalayan bir çocuk,sözünü etmekten ürktüğü korkutucu bir olayla karşı karşıya kalmış olabilir. Korkutucu bir olayla karşı karşıya kalmış olabilir.

Okul fobisi farklı derecelerde olabilir. Kimisi sadece okula kadar götürülmek ister, kimisi de haftalarca, aylarca gitmek istemez. Bu tür çocuklar da, okul fobisinin yanı sıra bir dizi psikolojik belirti görülür. Genellikle İlkokul 1.sınıfta anneden ayrılma güçlüğü gösterirler. Kendilerine güvensiz ve ana-babaya bağımlıdırlar. Çünkü ana-baba çocuğun yapması gereken şeyleri kendileri yaparak çocuğun toplumsal olarak olgunlaşmasını sağlayamamışlardır. Bu tür çocuklarda, bedensel yakınmalarda ön plandadır. Özellikle pazar akşamları veya pazartesi sabahı çocuk karın ağrısı, mide bulantısı, kusma, baş ağrısı, uyku bozukluğu gibi psikolojik nedenlere bağlı yakınmalarla kalkar. Ana-baba telaşlanır ve çocuğu okula göndermezler. Bir süre sonra şikayetler ortadan kalkar. Fakat ertesi gün okul saati geldiğinde yeniden başlayabilir ve çoğunlukla tatil günlerinde bu yakınmalar sona erer. Bedensel yakınmaların psikolojik kökenli olup olmadığına karar vermek için çocuğun mutlaka bir uzman tarafından kontrol  edilmesi gerekir.

Okul fobisini akut ve kronik olmak üzere iki kısma ayırabiliriz. Akut okul fobisi olan çocuklar evde kaldıkları süre içinde mutludurlar, çevreleriyle olumlu etkileşimde bulunurlar. Çocuklar büyüdükçe akut okul fobisinin şiddeti de düşer.Kronik okul fobisinde ise bir takım uyum zorlukları söz konusudur.Sadece okuldan değil, aynı zamanda önceden zevk aldıkları faaliyetlerinden de uzaklaşırlar.Ders çalışmazlar  ve ev çevresinde sıkıntılı bir şekil de zamanlarını geçirirler. Zamanla okula karşı olan korkularını tüm çevrelerine karşı genelleştirmeye başlar.

Okul fobisi ile okuldan kaçmayı birbirine karıştırmamak gerekir.

Okul fobisi;

  • Okuldan korkma ,

  • okul korkusunu bedensel yakınmalarla maskeleme,

  • korku ve duygusallık,

  • okulda disiplin sorunu yok,

  • Öğrenme ve başarı motivi genellikle yüksek, Zeka normal yada normalin üstünde

  • Yetkinci anne –baba, symbiyotik ilişki

  • Çocuğun okula gitmediğinden anne babanın bilgisi var.

Okuldan kaçma;

  • Okuldan korkma yok.

  • Bedensel yakınmalar çok seyrek

  • Saldırgan davranışlar umursamazlık

  • Disiplin sorunu çok fazla

  • Öğrenme ve başarı motivi genellikle düşük. Zeka normal yada normalin altında,

  • Evde çocuğa karşı ilgi a, sevgisiz bir ortam,

  • Çocuğun okula gitmediğinden anne babanın bilgisi yok

  • Okula gitmediği zaman çocuk evde kalmaz.

Nedenleri;

  • Okul fobisi olan çocukların çoğu annelerinden uzakta kalmaktan korkarlar. Evde küçük kardeşi olan bir çocuk, annesinin kardeşine daha çok ilgi göstereceğine ve kendisinin dışlanacağını düşünebilir. Onun için okula gönderilmek “evden atılmak” anlamına gelebilir. Çocuk, aile içindeki güveni ve özellikle annesini kaybetme korkusu yaşar ve bu korkuyu bilinçsizce okula yansıtır.

  • Okul fobisinin yaygın bir nedeni, çocuğun kendinden beklenen başarı seviyesine varamayışı ve kendinde başarısızlık duygusu gelişmesidir. Çocuk bu olumsuz duygudan kaçmak ister.Bu duyguya yol açan ise yine ana-babalardır.Çocuğun yeteneklerini ve uyum sağlama gücünü göz önünde tutmadan ondan çok şeyler beklerler ve çok yakın ilgi göstererek, kendilerine bağımlı kılarlar,doğal olarak çocuklarda okula gitmektense evde oturmayı tercih ederler.

  • Aile içindeki huzursuzluk, özellikle anne-babanın anlaşamayışı çocuğun okulu sevmemesinin bir nedeni olabilir. Çocuk endişe içindedir ve endişeleri evden uzakta olduğu süre içinde daha çok artar. Eve döndüğünde neyle karşılaşacağını bilmediği için kendini dersine veremez.

  • Ana-babanın aşırı koruyucu tutumu ve çocuklarını okula gönderirken endişe duyması bu endişeyi bilinçaltı kanalıyla çocuğa aktarması,  çocuğun okulda kalmasını etkileyecektir.